Buyrun benim 2012im!

İKİBİNONİKİ

Yeni yıl heyecanının zirvede olduğu şu günlerde nerdeyse bütün gazete, dergi ve bloglarda  “2012 nasıl geçti, 2013’den neler bekliyoruz?” tadında yazılar yayınlanıyor, ben de eksik kalmayayım dedim ve 2012’ye dair kendi hikayemi kısa kısa kaleme almaya çalıştım.

“2013 ne getirsin?” diye sorarsanız.

“Güzel olan ne varsa getirsin, güzel olmayanları güzelleştirecek inancı da getirirse memnun olurum” derim.

Buyrun benim 2012’im!

7 yıllık sevgili, 2 yıllık eş!

Nadir Bey’ciğim ile ilişkimizin yedinci, evliliğimizin ise ikinci yılını geride bıraktık bu yıl. Soranlara buradan cevabımız olsun; “Evlilik aşkı öldürmüyor, rahat olun!”.

Bir cevap da annelerimize gelsin; “Tüm ısrarlara rağmen 2012’yi de iki kişilik ailemiz ile geride bırakıyoruz, keyfimiz yerinde, iki kişilik hayatımızda mutluyuz, umutlarınızı bir sonraki seneye devretmek zorunda bıraktığımız için özür dileriz.”

İş değiştirdim, yeni dostlar edindim!

Hayatın en güzel yanı ne diye sorarsanız, dostlarla geçirilmiş zamanlar derim…

2011 yılında başlayan iş değişikleri sürecim 2012 yılında da devam etti. Ağustos ayında Bahçeşehir Koleji’ndeki işimden ayrıldım ve eylül ayında yeni okulumda çalışmaya başladım, İBB Şair Erdem Bayazıt Ortaokulu’nda.. Anaokuluyla başladığım meslek hayatımda ilkokuldan sonra şimdi bir ortaokuldayım ve halimden de fazlasıyla memnunum :)

2012 dostluklar konusunda bana epey bir cömert davrandı. Ben var olan dostlarıma şükrederken, o bana yenilerini vermekten uzak durmadı. Bahçeşehir Koleji’nden ayrılırken yanıma çok çok özel bir şey de almıştım, Sibel’in dostluğunu… Deniz ve Songül ise yılın son sürprizi oldular benim için, hayatımda hep olmalarını istediğim üç dost çıkardı karşıma 2012, dostluklarıma yenilerini ekledi, daha ne isterim… :)

AUZEF ve Seslendirme Maceram

Arkadaşımız Halid Özgür sayesinde İstanbul Üniversitesi’nin Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi için ders seslendirmeleri yapmaya başladım bu yıl. Öğrenim hayatımda sevmediğim dersler sıralamasında ilk üçte yer alan Coğrafya derslerinin seslendirdim çoğunlukla, bir de psikoloji derslerini. Avustralya, Yeni Zelanda ve Pasifik Adaları seslendirmelerinden sonra artık coğrafyanın bana daha sempatik göründüğünü de itiraf etmeliyim. Bu sayede “Ölmeden Önce Yapılacaklar” listeme “Avustralya ve Pasifik Adaları’na Gitmek” maddesini de eklemiş bulunuyorum. Bakalım Nadir ısrarlarıma ne zaman boyun eğecek?

Ha bir de unutmadan sesime iyi bakmam gerektiği ile ilgili yaptığım soğuk esprilere fazlasıyla maruz kalan yakın çevremden de buradan özür diliyorum :)

Minik Buse Bir Yaş Daha Büyüdü!

Yazının bu bölümüne bir itirafla başlamak istiyorum, diğer yiğenler alınmasın ama Busecik yanıbaşımda büyüdüğü için yeri hep ayrı olacak sanırım. Buse’nin 2. yaşını kutladık bu yıl. Her gün biraz daha büyüyor, konuşmaya da başladı, ilk söylediği kelimelerden biri ise “Haçiçe” yani benim ismim :) Resim yapmaya da başladı, bir şeyler karalayıp “Aaa bak kelebek!” diyor, kendi yapabildikleriyle mutlu oluyor. Biz de onun büyüme serüvenine tanıklık ediyoruz, büyük bir keyifle…

Kısa Kısa

2012’yi kendime diploma yılı ilan ettim. Bahçeşehir Üniversitesi pedagojik formasyon diplomasını alırken elim değmişken üniversite mezuniyet diplomama da kavuştum.

Hayatımda ilk defa bu yıl Ankara’ya gittim, sanırım başkentimizi görmek için biraz geç kalmışım.

Dört veli semineri, bir anne baba okulu ve iki film analizi semineri ile kendi seminer verme rekorumu da kırmış bulunuyorum bu yıl.

Dalından sebze, meyve toplamak benim çocukluğuma dair en güzel anılarımdan.. Bu yıl da fazlasıyla bağ bahçe işlerine karıştım; topladıklarımla reçel, konserve ve türlü türlü kışlıklar yaptım…

Bir yılı daha geride bırakırken, ben her geçen gün daha çok anneme benziyorum. Henüz onlarla konuşmaya başlamasam da bir orkidem, bir fundam ve bir adet de fesleğenim var… Bitkilerimi büyütürken bir yandan ben de büyümeye devam ediyorum, anneme benzeye benzeye ve seve seve…

Mutlu Yıllar!

Eveet, işte 2012 benim için böyleydi, bakalım seneye yazdıracak 2013 :)